ఎక్కడో లేదు
వెన్నెల నదిమీదే కాదు
ఆస్వాదించగలిగితే
మనసులోనూ కురుస్తుంది
ఆనందం మేడలలోనే లేదు
ఉన్నదానితో తృప్తిపడితే
గుడిసెలోనూ దొరుకుతుంది
పుట్టింరోజు
నోట్లో పెట్టుకోబోతా వుండే చద్ది ముద్ద గిన్నిలో వొదిలేసి అమాన సెల్లు ఎడమ సెతిలోకి తీసుకొన్నా. మా మేడాము పుట్టింటి కెల్లుండాది. నాధ్ గాడికి పొయ్యిన కాణ్ణించి ఒకటే పడిసింపట్టుకోనుండాదంట.. నిన్న మాపటేల కాణ్ణే ఫోంజేసి జెప్పింది. ఈలుంటే ఒగసారొచ్చి పొమ్మనుండాది. పెడద్దరం మనిసిని గదా... నేంబోతానా ? ఇపుడేం ఉబద్దరొచ్చి పడుండాదో. నాద్ గాడికేమైందోనని దిగులొకపక్క... నా పెల్లాము ఏం దొబ్బులు పెడతందోనని బయమింకోపక్క. “ఉన్నారా లైన్లో... ఏమండీ... “ ఆయమ్మి ఆర్సిన అరుపుతో చెవ్వు గియ్యిమనింది. ఎప్పుడు ఆనయ్యిండాదో ఆనయ్యిండాది సెవ్వులో వుండే సెల్లు. నాకు తెలికండానే సెవ్వుగ్గూడా అంటుకొనేసుండాది. “ఆ... ఆ... ఉండా... ఉండా... ఇంటా ఉండా... “ “హ్యాపీ బర్త్ డే అండీ... ” సెప్పలేనంత ఇస్టమంతా జేర్చి... గుత్తొంకాయి కూర్లో మసాల పట్టించుండే మిరిం మాదిరిగా అబ్బా ... బలే ఉండాదా గొంతు. ...
Comments
Post a Comment