Posts

Showing posts from August, 2025

కుందేలుమామ తెలివి

  అనగనగా ఒక అడవిలో ఒక సింహరాజు ఉండేవాడు. చాలా మంచి వాడైన ఆ రాజు పాలనలో జంతువులన్నీ సుఖసంతోషాలతో జీవించేవి. ఇలా ఉండగా ఒకరోజు ఆ అడవి రాజ్యానికి ఎక్కడినుంచో ఒక బలిసిన యువ సింహం వచ్చింది. ఆ యువ సింహం చాలా పొగరుగా ఉండేది. కుందేళ్ళు , జింకలు వంటి బలహీనమైన జంతువుల పట్ల దురుసుగా ప్రవర్తించేది. అప్పుడప్పుడూ చాటుగా వాటిని వేటాడి తినేసేది కూడా. అంతేకాదు , ఇప్పుడున్న రాజు వృద్ధుడైపోయాడని , అడవి రాజ్యాన్ని , అందులోని జంతువులను ఇతర ప్రాంతాలనుంచి వచ్చే క్రూర జంతువులనుంచి అతడు రక్షించలేడని అక్కడక్కడా అది వాగడం మొదలుపెట్టింది. విషయం గద్ద వేగుల ద్వారా తెలుసుకున్న సింహరాజుకు దిగులు పట్టుకుంది. పొగరుబోతు యువ సింహాన్ని ఎదిరించేది ఎలాగో తెలియక తల పట్టుకుంది. ఒకరోజు సింహరాజు దిగులుగా ఉన్న సమయంలో నక్క మహామంత్రి ఆయన దగ్గరకు వచ్చింది. " మహారాజా , ఏమిటి అంత దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నారు ?" అని దిగులుగా ఉన్న సింహరాజును   నక్క మహామంత్రి అడిగింది. పేరుకు మంత్రే కానీ ,, నక్క కూడా జిత్తులమారిది. అప్పుడప్పుడూ సింహరాజు శత్రువైన యువ సింహాన్ని రహస్యంగా కలిసి వచ్చేది. ఈ నిజం కూడా సింహరాజుకు వేగుల ద్వారా తె...

కథ చెప్పవూ

  " నెక్స్ట్ ఏమైంది చెప్పుచెప్పు" " మమ్మీ వస్తోంది వెళ్ళిపో , రేపు త్వరగా వచ్చేయ్ చెప్తా" అంతదాకా గుసగుసమంటూ వీచిన చల్లటి గాలి అకస్మాత్తుగా ఆగిపోవడంతో ఉక్కపోత మళ్ళీ మొదలయింది. " అమ్మూ అక్కడేం చేస్తున్నావ్. ఇలా రా. ఎవరున్నారక్కడ. రోజూ వెళ్లి వేస్టుగా టైం స్పెన్డ్ చేస్తావ్." " ఎస్ , కమింగ్ మమ్మీ" బాల్కనీలో పైకి పాకిన సన్నజాజి తీగ దగ్గర నిలబడ్డ పదేళ్ల పాప ఇంట్లోకి పరుగు తీసింది ఖంగారుగా " మమ్మీ మమ్మీ... టెల్ మీ వన్ స్టోరీ మమ్మీ... ప్లీజ్" " కథ చెప్పేటట్లే ఉంది నా బతుకు. ఇంట్లో చాకిరీ , మళ్ళీ ఆఫీసులో చాకిరీ చేయలేక చస్తున్నా. అల్లరి చేయకుండా నిద్రపో" " తేజూ... ఎందుకలా అమ్మును విసుక్కుంటావ్ ? పైగా ఏదేదో మాట్లాడుతున్నావు. చిన్నపిల్లల్తో అలా మాట్లాడొచ్చా ? కమాన్ మై డియర్ అమ్మూ." కాస్త దూరంలో ల్యాప్ తో కుస్తీ పడుతున్న చరణ్ భార్యను వారించి కూతురిని దగ్గరికి పిలిచాడు. " అయితే నువ్వు చెప్తావా డాడీ స్టోరీ..." పడుకున్న పాప సంబరపడిపోతూ బెడ్ దిగి ఒక్కుదుటున వెళ్లి నాన్న ఒడిలో వాలింది. " హేయ్ డిస్టెన్స్ డ...

నేరేడు పండ్లు

కిటికీ అద్దం కొంచెం పక్కకు జరిపి చూసింది ఖుషీ. ఎప్పటిలాగే ఆ పిల్లాడు చేయి ఊపాడు. వాడి రెండో చేయి కొమ్మను పట్టుకుని ఉంది. కోతిలా వేలాడుతున్నాడు. వాడే కాదు, ఇంకా మరికొంతమంది పిల్లలు అదే చెట్టుకు ఉన్న కొమ్మలమీద కూర్చుని, దూకుతూ, మళ్ళీ ఎక్కి ఊగులాడుతూ.. ఎంత సందడిగా ఉందో అక్కడ. ఒకటి, రెండు, మూడు... లెక్కపెట్టింది. మొత్తం ఆరేడు మంది ఉండవచ్చు. పైన దట్టంగా ఉన్న రెమ్మల మధ్య ఒకరిద్దరు ఉన్నట్టున్నారు దాక్కుని, సరిగా కనిపించడం లేదు. అందరి కళ్ళు మెరుస్తున్నాయి. ప్రతిరోజూ వాళ్ళను చూస్తూనే ఉంటుంది. వారిలా ఆటలాడాలన్న ఉబలాటం ఆ పిల్లను సీటుమీద నిలువనీయాడు. అలాగని ఆ చెట్టు దగ్గరికి పరిగెత్తి వెళ్ళే పరిస్థితీ లేదు. వాళ్ళ కళ్ళల్లో ఆ మెరుపేమిటో ఆలోచిస్తూ అలా వెనక్కు చేరగిలబడిపోతుంది. అలా చేరగిలబడే సమయంలోనే ఆ పిల్లాడు చేయి ఊపాడు. చేయి ఊపింది తను కూడా. “రైట్... రైట్...” క్లీనర్ కేకతోపాటు ఆ కార్పొరేట్ స్కూల్ బస్సు కదిలింది నెమ్మదిగా. “హేయ్ ఎవరక్కడ విండో ఓపెన్ చేసింది. ఆ కాలనీ పిల్లలను చూస్తే మీరు కూడా అలా తయారై చెడిపోతారు. క్లోజ్ ది డోర్.” ఇంగ్లీష్, తెలుగు కలగలిసిన సంకర భాషలో కరుకుగా వినిపించిన గొంతు...

బంధం

చేతిలోని పొగలు కక్కుతున్న కాఫీతోపాటే ఆమెలో ఆలోచనలు కూడా అంతకంతకూ వ్యాపిస్తున్నాయి. అంతరంగమంతా తిరుగుతూ ఎప్పటఎప్పటివో జ్ఞాపకాలను తవ్వి బయట పడేస్తున్నాయి. చిన్నపాటి పట్టణంలో ఊరికి కాస్త దూరంగా విసిరేసినట్టుగా ఉన్న ఇల్లది. ఒక బెడ్రూం, హాలు, కిచెన్ అంతే. పడమటి ద్వారంతో కట్టిన ఆ ఇంటి ముందు ఇరవై అడుగుల సిమెంటు రోడ్డు. వెనుక మరో ఇల్లు. ఆ ఇంటికి ఈ ఇంటికి మధ్య సగానికి లేపిన గోడ, శ్లాబ్ కు అంటిన ఇనుప కమ్ముల గ్రిల్. ఇంటి పక్కనే వీళ్ళదే ముప్పైకి నలభై అడుగుల స్థలం. మామిడి, జామ, సపోటా, దానిమ్మ. అరటి.. రకానికొకటి తెచ్చి నాటిన మొక్కలు. మనిషి ఎత్తు పెరిగిన జామ అప్పుడే కాయలు కాయడం నేర్చుకుంటోంది. మామిడి నేలకు అంటుకున్నట్టుగా బాగా గుబురుగా పెరుగుతోంది. రోజా, రెక్క మందారం, ముద్ద మందారం, గన్నేరు మొక్కలు విరబూశాయి. గాలికి తలలూపుతున్నాయి. ఇంటి వెనుక ద్వారం ముందు, గ్రిల్ కు ఈవలగా కూర్చుని కాఫీ సిప్ చేస్తున్న ఆమె చూపులు మూడు శాఖలుగా విస్తరించి ఇంకా కొంచెం వంగినట్టుగానే నిలబడి ఉన్న గన్నేరు మొక్కపై నిలిచాయి. సత్తువ లేని ఇసుక నేలలో నిటారుగా నిలబడలేక వంగిపోతుంటే తనే ఒక చిన్న కట్టిపుల్ల తెచ్చి, దానిపక్కనే నేలలో...